شبکه اول تلویزیون، شبکه گذشته اقدام به پخش مستندی پیرامون زندگی سیاسی حجت الاسلام حسن روحانی کرد. این مستند را در «تابناک» تماشا کنید
شب پیشین مستندی تحت عنوان «منتخب جمهور» از تلویزیون پخش شد که گوشههایی از حیات سیاسی یازدهمین رئیس جمهور ایران را به تصویر کشیده بود؛ مستندی که اگرچه برخی تصاویر بسیاری قدیمی و مواضع دهههای پیشین دکتر روحانی را در خود جای داده بود اما تصویر جامعی از مردی که قرار است چهار سال آینده در راس قوه مجریه تکیه زند را در خود جای نداده بود.
به گزارش «تابناک»، در روزهای اخیر شاهد پخش آنونس فیلمی مستند درباره دکتر حسن روحانی بودیم. فیلمی که عبارت «منتخب جمهور» برایش در نظر گرفته شده بود و آنگونه که این آنونس، تعبیر «روایتی از حیات سیاسی رئیس جمهوری منتخب ملت ایران» را آورده بود، تصور میشد این مستند نگاهی نسبتاً جامع به تاریخچه فعالیتهای سیاسی و اجرایی روحانی داشته باشد اما نگاه کلی این مستند، بررسی سیر تاریخی مشی سیاسی روحانی و توجه خاص به برخی از مواضعش در گذر این سالها بود.
این در حالی است که مستند مذکور میتوانست دارای زمان طولانی تری باشد و با توجه به حضور روحانی در سه دهه اخیر در پستهایی که با ثبت تصاویر فراوان از وی همراه بود، آرشیو صداوسیما ظرفیت ارائه یک اثر منحصر به فرد را داشته اما ظاهراً در ابتدای دولت روحانی که هنوز مشی و راهبردها و تاکتیکهای رئیس دولت جدید مشخص نیست، رسانه ملی ترجیح داد تا به بازخوانی برخی از آرای روحانی بسنده کند و بررسی چهارچوبهای فکری او را به پس از اخذ تصمیمات راهبردی در ماههای پیش رو و یا زمانهای دورتر موکول نماید.
مستند 25 دقیقهای «منتخب جمهور» اگرچه از کیفیت بالایی برخوردار نبود و نقد اصلی نیز به آن، عدم جامع نگاری و عدم بازنشر بسیاری از تصاویر آرشیوی از دوران حضور روحانی در جنگ، حوزه دیپلماسی و... بود اما نگاه غیرمنصفانهای نیز نداشت و به نوعی میتوان گفت روایتی از حیات سیاسی روحانی بود که روایتهای دیگری نیز به موازات این روایت قابل تعریف و تعبیر است و از این حیث شاید اینکه رسانه ملی به طور کامل با چراغ خاموش آغاز نکرد و از ابتدا، رویکردهایش را نسبت به مواضع رئیس دولت و بخشهای مطلوب این مواضع (به زعم سازندگان مستند) مشخص کرد، اتفاق مثبتی نیز باشد.
حسن روحانی در چهار سال پیش رو به شدت به همراهی رسانه ملی به عنوان بلندترین صدا در کشور نیاز دارد و البته رسانه ملی نیز ظاهراً نیاز به ارتباط متقابل - به واسطه بودجه عظیم سالیانه اش - دارد و به همین دلیل به نظر میرسد حتی اگر روابط منحصر به فرد ضرغامی-احمدی نژاد به ضرغامی-روحانی تغییر وضعیت ندهد، شاهد روابطی بینابینی خواهیم بود؛ هرچند برای جمع بندی قطعی تا مشخص نشدن راهبردهای دولت و تاکتیکهای پیگیری و تحقق این راهبردها باید صبور بود و به تسلسل وقایع نگریست.
این در حالی است که مستند مذکور میتوانست دارای زمان طولانی تری باشد و با توجه به حضور روحانی در سه دهه اخیر در پستهایی که با ثبت تصاویر فراوان از وی همراه بود، آرشیو صداوسیما ظرفیت ارائه یک اثر منحصر به فرد را داشته اما ظاهراً در ابتدای دولت روحانی که هنوز مشی و راهبردها و تاکتیکهای رئیس دولت جدید مشخص نیست، رسانه ملی ترجیح داد تا به بازخوانی برخی از آرای روحانی بسنده کند و بررسی چهارچوبهای فکری او را به پس از اخذ تصمیمات راهبردی در ماههای پیش رو و یا زمانهای دورتر موکول نماید.
مستند 25 دقیقهای «منتخب جمهور» اگرچه از کیفیت بالایی برخوردار نبود و نقد اصلی نیز به آن، عدم جامع نگاری و عدم بازنشر بسیاری از تصاویر آرشیوی از دوران حضور روحانی در جنگ، حوزه دیپلماسی و... بود اما نگاه غیرمنصفانهای نیز نداشت و به نوعی میتوان گفت روایتی از حیات سیاسی روحانی بود که روایتهای دیگری نیز به موازات این روایت قابل تعریف و تعبیر است و از این حیث شاید اینکه رسانه ملی به طور کامل با چراغ خاموش آغاز نکرد و از ابتدا، رویکردهایش را نسبت به مواضع رئیس دولت و بخشهای مطلوب این مواضع (به زعم سازندگان مستند) مشخص کرد، اتفاق مثبتی نیز باشد.
حسن روحانی در چهار سال پیش رو به شدت به همراهی رسانه ملی به عنوان بلندترین صدا در کشور نیاز دارد و البته رسانه ملی نیز ظاهراً نیاز به ارتباط متقابل - به واسطه بودجه عظیم سالیانه اش - دارد و به همین دلیل به نظر میرسد حتی اگر روابط منحصر به فرد ضرغامی-احمدی نژاد به ضرغامی-روحانی تغییر وضعیت ندهد، شاهد روابطی بینابینی خواهیم بود؛ هرچند برای جمع بندی قطعی تا مشخص نشدن راهبردهای دولت و تاکتیکهای پیگیری و تحقق این راهبردها باید صبور بود و به تسلسل وقایع نگریست.