ارزیابی عملکرد نماینده در مجلس شورای اسلامی

شاخص ارزيابي عملكرد نمايندگان مجلس

یکی از موضوعاتی که در بین بسیاری از افراد ، خواص ، رسانه ها و محافل علمی ، سیاسی ، مذهبی و حتی در میان تشکل های سیاسی و احزاب مغفول مانده و یا کمتر به آن توجه گردیده است ملاک و معیارهای ارزیابی عملکرد نمایندگان در چهارچوب وظائف اصلی نمایندگان است. به بیراهه رفتن معیارها و نوع قضاوت های غیرکارشناسی نسبت به وظائف نمایندگان کار را به جایی رساند که بین دوغ و دوشاب تفاوت قائل نشده و بعضاً وارونه به قضاوت می نشینیم و تأسف بارتر آن که حتی برخی نمایندگان مجلس و یا کاندیداهای مجلس کارنامه یا برنامه و وعده های خود را در تناقض با وظائف اصلی نمایندگی گزارش یا ارائه می نمایند.

یکی از مسئولیت های مهم در حوزه بررسی کارنامه نمایندگان و یا تبیین شرائط خاص و ویژه جهت احراز سمت نمایندگی متوجه رسانه های مکتوب ، منطوق ، مسموع ، مجازی یا حقیقی خواهد بود.

اگرچه باید اعتراف کرد برخی از رسانه ها مغلوب حرکت های پوپولیستی گشته و در تغایر با شرح وظائف نمایندگان در قانون اساسی و دیگر قوانین موضوعه و رهنمودهای امام (ره) و مقام معظم رهبری به ترسیم چهره نمایندگان مجلس غیر از چهره مقنن و ناظر عالیه بر امور کشور روی آوردند.

به عنوان مثال با تورق به روزنامه ها و مجلات و یا بررسی برخی سایت ها و یا حتی در ارائه کارنامه برخی نمایندگان ، مشاهده می گردد که در این رسانه ها و گزارش ها تنها ملاک نماینده فعال و غیر فعال امضاء نماینده در ذیل طرح هاست که این خطایی بزرگ است.

در این خصوص قبل از ترسیم شاخص های ارزیابی عملکرد نمایندگان و یا ارزیابی وعده ها و برنامه های کاندیداها با وظائف اصلی نمایندگان چند نکته مقدماتی یادآوری می گردد:

نکته اول ) وظائف و اختيارات نماينده در قانون اساسي و قانون آئين نامه داخلي مجلس به وضوح تبيين شد.

نکته دوم ) برخي از بايدها و نبايدهاي رفتار نماينده مجلس از جمله عدم سوء استفاده از امتیازات نمایندگی در ماده 4 قانون نظارت مجلس بر رفتار نمايندگان تصريح شد.

نکته سوم ) مهمترين وظائف نماينده مجلس از جمله در :

الف) اصول 67 ، 84 ، 86 ، 88 ، 89 قانون اساسي

ب) مواد 109 ، 112 ، 131 ، 132 ، 149 ، 150 ، 192 ، 197 ، 209 ، 212 ، 214 ، 222 ، 231  آئين نامه داخلي مجلس شوراي اسلامي ذكر گرديد.

نکته چهارم ) اصلي ترين و مهم ترين ركن مجلس شوراي اسلامي ، نماد حقيقي ، شاكله حقوقي و فلسفه وجودي مجلس ، جلسات علني و غيرعلني رسمي مجلس شوراي اسلامي و مذاكرات مطروحه در آن است. صحن علنی مجلس آینه تمام نمای نقاط قوت یا ضعف یک نماینده محسوب می گردد. درخشش و مشارکت عالمانه یک نماینده در مذاکرات و قیل و قال نماینده در صحن علنی نشانه بارز توانمندیهای اوست.

شاخص هاي اصلي ارزيابي عملكرد و كارنامه نماينده مجلس عبارت است از :

1) نطق : تعداد نطق هاي ارائه شده در صحن علني و جلسات رسمي مجلس شوراي اسلامي يكي از وظائف نمايندگان است. برابر قوانين موضوعه اهم نطق هاي قابل ارائه در مجلس :

الف ) نطق ميان دستور ؛ برابر  ماده 109 آئين نامه داخلي مجلس در هرسال يكبار به مدت 7 دقيقه مي باشد.

ب) نطق اضطراري ؛ برابر ماده فوق الذكر هر 2 ماه يكبار بمدت 5 دقيقه با قيد قرعه از بين داوطلبان صورت مي پذيرد.

ج ) نطق مخالف يا موافق كليات بودجه بمدت 10 دقيقه

د ) نطق موافق يا مخالف رأي اعتماد به وزراء بمدت 15 دقيقه

هـ ) نطق موافق يا مخالف استيضاح وزراء

و ) نطق موافق يا مخالف استيضاح رئيس جمهور

ز ) نطق سوال كننده از وزير يا رئيس جمهور

2 ) تذكر : يكي از مصاديق و ابزار تقنيني و نظارتي نماينده استفاده از ظرفيت تذكر برابر اصل 88 و مواد 112 ، 192 ، 197 و 208 قانون آيين نامه داخلي مجلس شوراي اسلامي مي باشد. مطابق مواد موصوف مي توان گفت تذكر سه نوع است:

الف ) تذكر شفاهي در صحن علني به مدت 2 دقيقه در هر ماه يكبار

ب) تذكر كتبي ؛ مطابق فرم مخصوص و درج موضوعات منظوره در آن جهت ارائه به هيأت رئيسه و قرائت آن توسط دبير هيأت رئيسه در جلسه علني

ج ) تذكر آئين نامه اي و اخطار قانون اساسي در مذاكرات مجلس به مدت 3 دقيقه درخصوص دستور جلسه

 

3) اظهارنظر درخصوص دستور جلسه و مذاكرات مجلس در صحن علني يا غيرعلني رسمي .

به درستي مي توان گفت كه اصلي ترين موضوع ارزيابي عملكرد هر نماينده منوط به همين شاخص است و بقيه شاخص ها با همه اهميت آن تحت الشعاع نقش آفريني ، كم نقشي يا بي نقشي نماينده مجلس در فرآيند قانونگذاري در صحن علني مجلس قرار دارد. در اين قسمت به اهم مؤلفه هاي قابل اظهارنظر در مشروح مذاكرات مجلس اشاره مي گردد:

الف ) موافق كليات طرح يا لايحه بمدت 5 دقيقه

ب) مخالف كليات طرح يا لايحه بمدت 5 دقيقه

ج ) موافقت با مواد و پيشنهادهاي مطروحه درخصوص طرح يا لايحه در حال بررسي بمدت 5 دقيقه

د ) مخالفت با مواد و پيشنهادهاي مطروحه در جلسه بمدت 5 دقيقه

ه ) ارائه پيشنهادها برابر جزء‌ 3 بند الف ماده 112 قانون آيين نامه داخلي مجلس شوراي اسلامي

و ) ارائه پيشنهادها جهت الحاق ، حذف يا اضافه شدن به طرح ها و لوايح قانوني به منظور چاپ و ارائه در صحن علني برابر مواد 149 و 150 قانون آيين نامه داخلي مجلس شوراي اسلامي

4) ارائه طرح : يكي از مجاري سه گانه تدوين و تصويب قانون در مجلس ، ارائه طرح توسط حداقل 15 نفر از نمايندگان مجلس است. نقش نماينده در تهيه و تدوين و آماده سازي طرح و بالاخص موافقت يا مخالفت با طرح هاي ارائه شده در صحن علني كاري مهم و اثربخش است.

دراین خصوص به نقل از یکی از کارشناسان امور تقنینی مجلس که گفت «بین مدون طرح با ممضی طرح تفاوت وجود دارد، از جهت شکلی هرکسی که پای طرح را امضا می کند طراح محسوب می شود اما به لحاظ ماهوی و حقیقی طراحان طرح در مجلس آن کسانی اند که طرح را تدوین می نمایند.زیرا امضا زدن طرح در ذیل طرح­ها که به شکل دستگردان در مجلس عمل می­شود کار مهمی نیست و حقیقتا جز کارنامه نماینده محسوب نمی­گردد ، زیرا تدوین طرح ، نیاز به دانش و تسلط بر موضوعی از موضوعات مندرج در طرح دارد والا امضا کردن، کار سهل و آسانی می باشد.»

  علاوه بر آن رويه موجود در مجلس نيز اين گونه است كه 4 يا 5 نفر اول امضاء زننده طرح جزء طراحان واقعی هستند بقیه افراد صرفاً امضا کننده طرح هستند. طراحان واقعی طرح کسانی هستند که یا برابر ماده 132 قانون آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی در کمیسیون ذیربط جهت ادای توضیح حضور می یابند و یا به عنوان طراح و پیشنهاد دهنده در صحن علنی مجلس صحبت می کنند.

5) سئوال از وزراء و رئیس جمهور برابر اصل 88 قانون اساسی و مواد 209 و 212 قانون آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی

6) استیضاح وزراء و رئیس جمهور برابر اصل 89 قانون اساسی و مواد 22 و 231 قانون آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی

7) تحقیق و تفحص برابر ماده 214 قانون آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی

8) . . .

با استفاده از شاخص های هفت گانه و با عنایت به واقعیت موجود در ادوار مجلس می توان گفت:

الف) سهل ترین کاری که نیاز به تخصص و دانش خاصی ندارد استفاده از ابزار تذکر کتبی به مسئولین ذیربط است. به همین خاطر است که اکثریت نمایندگان در این شاخص اعداد و ارقام قابل ارائه دارند. اگرچه کم اثرترین ابزار نظارتی نمایندگان نیز همین تذکر کتبی است و عدم تأثیر یا اثربخشی اندک آن نیز دلائل متعددی دارد.

یکی از دلایل عدم تأثیر آن ، کثرت تذکر صادره به مسئولین کشور است. به عنوان مثال برابر گزارش و اطلاعات واصله در مجلس نهم تا پایان اردیبهشت 94 تعداد تذکر کتبی نمایندگان به وزراء 6200 مورد و 1032 مورد نیز به رئیس جمهور تذکر داده شد. بدیهی است این حجم کثیر از تذکرات به دولت ، بلااثر بوده و به نوعی نقش کارآمدی ابزار تذکر به عنوان یکی از ساز و کارهای نظارتی نمایندگان را زیر سوال می برد.

 ب) ابزار دیگر نظارتی نمایندگان استفاده از سئوال از وزراء و رئیس جمهور است. این ابزار نیز بنابه تجربه ادوار مجلس اثربخشی جدی خود را از دست داده است و یکی از دلائل آن مقدار سئوالات متعدد از وزراء است.

در مجلس نهم تا پایان اردیبهشت 94 از وزرای دولت 1959 سئوال مطرح شد. صرف نظر از انگیزه های نمایندگان سئوال کننده ، می توان پیش بینی کرد که طرح این تعداد از سطح سئوال با فلسفه وجودی سئوال از وزراء تناسب مقبولی ندارد.

ج) مهم ترین مولفه ای که دلالت بر توانمندی ، کارآمدی و قابلیت یک نماینده دارد همان نقش فعال ، عالمانه و هوشمندانه نماینده در اظهارات و ارائه نظر درخصوص دستور جلسه علنی و مشارکت منطقی در موافقت یا مخالفت و ارائه پیشنهادها ، تذکرات آئین نامه ای و اخطار قانونی در موضوع مطروحه در جلسات علنی مجلس است.

با توجه به مطالب پیش گفته مهم ترین شاخص های ارزیابی عملکرد نمایندگان همان موارد هفت گانه با مصادیق ذیل هریک از آن خواهد بود. شاخص های ارائه شده علاوه بر اینکه معیاری برای سنجش کارنامه کسانی است که سابقه نمایندگی دارند بلکه محکم ترین معیار نیز برای سنجش ظرفیت ها و قابلیت های کاندیداهای مجلس با نوع وظائف و مسئولیت های خطیر نمایندگی است. زیرا به حکم عقل بین ظرف و مظروف باید تناسب وجود داشته باشد. مظروف هفتگانه در ظرفی قابل گنجایش است که قابلیت حمل ، نقل و نگهبانی آن را داشته باشد والا مصداق تحویل ذوالفقار علی (ع) به شخص فاقد اهلیت است که هم قادر به استفاده کارآمد از ذوالفقار نیست و هم به خودزنی و ایجاد خسران به دیگران و جامعه منجر خواهد شد.

حال شما قضاوت کنید که نمایندگان محترم چه عملکردی در این مدت دارند.

حضور در مجلس و نطق در مجلس داد زدن در مجلس و قطع سخنرانی ریس مجلس که متخصص نماینده شهر میانه دارد که در مجلس باید استفاده شود نه در جایی دیگر

حال این شما و این هم نماینده شهر میانه ارزیابی کنید